علائم بیماری پارکینسون چیست؟
علائم بروز بیماری پارکینسون در ماهنامه از سین سرطان تا سین سلامتی
علائم بیماری پارکینسون ابتدا به صورت غیرمحسوس و تدریجی خود را نشان می دهد . فرد امکان دارد علائم زیر را داشته باشد:
ـ احساس خستگی و کسالت
ـ لرزش خفیف در اندام های حرکتی
ـ وجود مشکل در هنگام برخاستن از روی صندلی
ـ مشکل در تکلم به صورت سلیس و روان
ـ تغییرات در نوشتن (دست خط ریزتر و به صورت ناخوانا)
ـ افسردگی، زودرنجی، تندمزاجی و تحریک پذیری
ـ ثابت قرارگرفتن در یک وضیعت خاص برای مدت زمان نسبتاً طولانی
ـ ثابت ماندن اندام های صورت به حالت ماسک و بدون حرکت ،چهره بیمار بی روح بوده و گوئی نقاب به صورت زده است (ظاهراً احساسات کمی بر چهره نمایان می شود).
ـ حالت خیرگی چشم (به دلیل کاهش پلک زدن)
ـ دشواری در حرکت اندام ها خشکی در ناحیه شانه ها و یا پا در قسمتی که تحت تأثیر بیماری قرار دارد.
نشانه های اصلی این بیماری
علائم اصلی بیماری پارکینسون در همه افراد به صورت یکسان نبوده و به صورت های زیرخود را نشان می دهد:
- در بعضی افراد ، بیماری به سرعت پیشرفت می کند و در بعضی روند پیشرفت با کندی مواجه است.
- ناتوانی در گروهی از مبتلایان سریع و شدید بوده ولی در گروه دیگر خفیف و به آهستگی صورت می پذیرد.
- در تعدادی از بیماران لرزش اندام ها شدید و کاملاً محسوس است ولی در تعدادی دیگر این لرزش خفیف و غیرمحسوس می باشد.
به طور کل می توان گفت این بیماری بر اساس چهار علامت اصلی آن مشخص می شود:
۱- ترمور (لرزش یا لرزه)
۲- رژیدیته (سفتی و خشک شدن دست، پا، صورت وگردن)
۳- برادی کنیزی (کندی حرکات)
۴- اختلال تعادل
علائم فرعی
موارد دیگری نیز در بیماران پارکینسون مشاهده می گردد که گرچه خطر ناک نیست ولی می تواند فرد را با مشکل مواجه سازد . برخی از این علائم با استفاده از دارو قابلیت درمان داشته و گروهی دیگر از طریق تحرک و انجام تمرینات ورزشی قابلیت اصلاح دارند. این علائم عبارتند از:
- افسردگی
- تغییرات احساسی (هیجانی)
- اختلال بلع
- مشکلات ادراری
- یبوست
- مشکلات پوستی
- مشکلات خواب
- مشکلات جنسی
- اختلال در حس بینایی و بویایی
- اقداماتی جهت کاهش عوارض جانبی
- عمده تغییرات ظاهری مشخص و قابل تشخیص دربیماران پارکینسونی، عبارتند از:
- دارای شانه های خمیده هستند.
- چانه آنها به طرف جلو (خارج) تمایل دارد.
- آرنج و زانوی آنها کمی خمیده است.
- بدن آنان به صورت خشک(مجسمه گونه) و به طرف جلو خم شده است.
- بازوهای آنها نزدیک به بدن نگه داشته می شود.
- در هنگام راه رفتن قدم های کوچک برداشته و پاهایشان به زمین کشیده می شود.
